با توجه به این اصل، اگر من سه فرزند دو، سه و شش ساله دارم، میتوانم همراه آنان به مسجد یا زیارت بروم؟
پاسخ این است که بله، حتماً میشود. اما باید توجه کرد که ظرفیت حضور در مسجدی با سقف کوتاه و مراسم رسمیِ جدی به اندازه ۲۰ دقیقه است. این عدد از کجا بدست میآید؟
مدت حضور را با توجه به سن کوچکترین فرزندمان، در نظر میگیریم. بچه دو ساله، بیش از این تحمل ندارد و بقیه زمان را یا جیغ میزند یا گریه میکند و باعث میشود که یا من بخواهم دائم به او تذکر بدهم یا دیگران به ما تذکر دهند.
مثلاً اگر بچه ۴ ساله داریم و میخواهیم به حرم امام رضا (ع) برویم، بیشتر از ۴۰ دقیقه در حرم نباید بمانیم. تازه آن زمانی هم که در حرم هستیم لازم است یا در کنار حوض آب باشیم که بچهها بازی کنند یا بتوانند با کبوتران بازی کنند.اگر خودمان هم میخواهیم زیارتی داشته باشیم، مدت کوتاهی بچهها را به پدرشان یا اگر همراهی همراهمان هست بسپاریم.
مسئله مهم این است که ما باور نکردهایم که ثوابی که در اثر همراهی با بازی ها و شیطنتهای بچهها میبریم از ثواب عبادت یک عالم بالاتر است.
مسئله این است که وقتی که ما همراه بچههای کوچک خود به حرم، مسجد و جاهای مختلف میرویم قرار نیست که بچهها و دیگران را عذاب دهیم به این بهانه که آنها رشد میکنند. یعنی باید به این مسائل توجه کنیم که قرار نیست برای بچه خود جغجغه به مسجد ببریم یا خوراکی ببریم که همه مسجد را کثیف کند یا بچههای دیگر دلشان بخواهد.
یک مادر هوشمند مادری است که از یک نوع خوراکی، تعدادی آماده کند و به فرزند خود بگوید امروز ببینیم چه دوستان جدیدی پیدا میکنی؟ از این خوراکیها به آنها هم بده.
"خانم دکتر نیلچی زاده"