به طوری که در پاسخ به این سوال که «چرا بچههای ما شخصیتی مثل رونالدو، شخصیتهای سینمایی و حتی شخصیتهای تخیلی مثل مرد عنکبوتی را الگوی خود قرار دادهاند»، میگویند، چون اینها ملموس هستند یا خودشان را دیدهاند یا فیلمشان را میبینند و محور قرار دادن آنها در زندگی بچه کار آسانی است، ولی وقتی که ما میگوییم حضرت زهرا (س) یا امیرالمومنین (ع)، برای بچهها ملموس نیستند و بچهها دیدی به آنها ندارند.
اینجاست که به بحث فطرت میرسیم که گلوگاه تربیت دینی است.
خدواند در قرآن میفرماید فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّينِ حَنيفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها لا تَبْديلَ لِخَلْقِ اللَّهِ. یعنی ملازم دینی باش که الهی است. فطرت یعنی نوع آفرینش. اما چه نوعی؟ در آیه بیان شده فطرت الله. یعنی آفرینش انسان اللهی است.
️فطرت الله یعنی خدا و هر چیزی که خدایی است برای انسان امری فطری است. فطری یعنی انسان به آن گرایش دارد، برای او آشناست و وقتی به او عرضه شود آن را میپذیرند و به سمت او میرود.
یعنی به جای معرفی اهل بیت به عنوان شخصیتهای محوری، شخصیتهای دیگری را نشان ما دادهاند. در زمان ما رابین هود و زورو و امروزه مرد عنکبوتی و ... است و جالب این است که وقتی که از این شخصیتهای تخیلی صحبت میشود، هیچ کس نمیگوید که اینها تخیلی هستند و بچهها نمیتوانند با آنها ارتباط برقرار کنند!
"حجت الاسلام عباسی ولدی"